Jazda, jazda terenówki!

Jak zapowiada tytuł tego posta, miałyśmy z Agnieszką do czynienia ze zjawiskiem wcześniej nam już dobrze znanym, czyli z ćwiczeniami terenowymi. O ile Agnieszka nie pała sympatią do takiej formy spędzania czasu (i zbierania punktów ECTS), to ja się chyba trochę bardziej wkręciłam.:D

W piątek wyjechałyśmy z Segedynu dość wcześnie. Jazda autobusem nie zachwycała. Teren płaski jak stół, czyli bez szału. 

Wybaczcie jakość zdjęć, ale robione pralkofonem z autobusu.

Ciekawie zaczęło się robić dopiero w Peczu, gdzie miałyśmy przesiadkę. Zamiast siedzieć na dworcu, jak większość naszych towarzyszy, skoczyłyśmy chwilę na miasto. O Peczu napiszę więcej przy innej okazji, bo spędziliśmy tam jeszcze parę godzin w drodze powrotnej i jest tam co oglądać.

Oto okolice Peczu.

Celem naszej podróży była mała miejscowość Orfű, która jest popularną miejscowością wypoczynkową, położona w pofałdowanym terenie (Góry Mecsek), ale trochę im nie dowierzam) z jeziorkami i dużą ilością lasów. Po przyjeździe zakwaterowaliśmy się w domku należącym do lokalnych grotołazów. Już na sam widok dymu unoszącego się z komina wiedzieliśmy, że będzie nam tam ciepło.:D I tak też było, bo nocą temperatury spadały poniżej zera, a na zdjęciu widać poranny szron na trawie.

Następnie wyszliśmy w teren i zdobyliśmy najwyższe wzniesienie w okolicy, Jakab-hegy. Po drodze kręciliśmy się wśród jakichś ruin, a następnie poszliśmy na punkt widokowy. Mieliśmy po drodze do czynienia z permskim czerwonym spągowcem, triasowymi wapieniami i najprawdopodobniej kredowymi piaskowcami. Miodzio.:D

Studenciaki z Erazmusa w drodze ja Jakab-hegy.

Nie, to nie kolejny telefon komórkowy. To GPS. :P 

Aga na tle wieży widokowej. 

Macie tu widoczek. A co! Też Wam się należy!

Siedzimy i pilnujemy piaskowców zlepieńcowatych z permu.;P 

 

Wieczorem mieliśmy ognisko, czyli prawie jak na terenówkach z geologii. :)Następny dzień był w sumie ciekawszy, ale nie mam fotek. Jak zdobędę, to się pochwalę, co się działo. O!